Op de polikliniek wordt een 11-jarige jongen aangemeld samen met zijn broer. Zij konden als enige uit hun gezin vluchten. In hun land van herkomst en op hun vlucht hebben ze vele gruwelijkheden meegemaakt. Van hun gezin en familie zijn velen spoorloos of vermoord. Als ik… verder lezen
Eén van mijn eerste ervaringen met symbooldrama is van een jongen, oudste kleuter, die werd aangemeld met gedragsproblemen en zorgen over zijn hechting aan pleegouders. Pleegouders en school geven aan dat ze nooit echt tot hem door lijken te kunnen dringen en vat op hem kunnen krijgen. Er is al behandeling en onderzoek geweest zonder resultaat. Ondanks benedengemiddelde intelligentie zijn er zorgen over zijn niveau.
Ze zit verschanst achter het winkeltje, 8 jaar oud en voor het eerst in de spelkamer. Ze speelt een zeer georganiseerde en bitchy winkeljuffrouw. ‘Mag ik een pakje chocomel en raketijsjes’, vraag ik. ‘Kijk niet zo!’, roept ze opeens met schelle stem om vervolgens terug te schakelen naar ‘dat is dan 5 euro’. Als ik haar het geld geef weer het felle; ‘nu kijk je weer!’
In onze rubriek ‘Uit de praktijk’ deze keer een beschrijving van een momentopname in een therapieproces door Annejet Leupen-Kohnstamm. Annejet is psychotherapeut en een van de Nederlandse pioniers in symbooldrama. Ze is tevens docent en supervisor in ruste, en deelt graag haar ervaringen met collega’s.
Hoe helpt symbooldrama concreet in een therapeutische situatie? Nicole Muller, psychotherapeut en symbooldramatherapeut, vertelt over S., een jonge vrouw van 21 jaar. Met symbooldrama blijkt ze in staat om via beelden woorden te geven aan haar emoties in de vorm van gedichten.