Blog

Docentenkrabbels 2

docentenkrabbels

Door Ellen Lommers.

Ja, docenten van de K.I.P.B (Symbooldrama) werken vaak in het weekend, ook in de avonden en waar nodig tijdens kantooruren in de week. En…we doen dat graag…en de meesten al heel lang.

Deze week was er dus de ALV 2020 met twee prachtige cases ingebracht door Corinne Verheule, symbooldramatherapeute die veel met geadopteerde kinderen en in pleegzorg geplaatste kinderen en hun ouders werkt. Via Zoom op donderdagavond. Zie daar, na een volle werkdag/week bij de Viersprong (schematherapie) in Rotterdam, ben ik toch nog snel aangesloten om erbij te zijn. De tijd vloog voorbij en dat betekent voor mij vaak dat ik geen cognitieve exercities hoef te leveren, ‘go with the flow’ en een klein beetje in contact via het beeldscherm met mensen die ik lang niet heb gezien of gesproken. Dit kan nu, in Corona-tijd. Daar houd ik van; veel kan er niet, maakt chagrijnig en blokkeert (werk)plezier en dat mag er best zijn, maar wat is het fijn soms de andere kant op te durven gaan en te kunnen kijken; wat kan er wel?

Bij toeval was de dag ervoor, via het eigen Youtube-kanaal, een avond georganiseerd door de regiogroep Utrecht van de VPeP; vereniging voor persoonsgerichte experiëntiële psychotherapie. Voor mij een vereniging die in de basis professioneel uitdraagt wat ik als studente ooit als mooi denkkader ben gaan omarmen. Het centraal stellen van ons zelfhelende vermogen, de mens daarbij helpen het eigen narratief te zoeken en te vinden, samen betekenis geven met beeld en taal, dat wat onbewust/ongekend er is wat meer naar het bewustzijn te brengen (het lichaam vertelt het tóch wel, maar kan soms ook zo overspoelen). De K.I.P.B./Symbooldrama doet niet anders … hoe mooi is dat!
Deze woensdagavond dus de VPeP. Dit hield in na de werkdag toch achter het beeldscherm gaan zitten met koffie en lekkers, want het onderwerp zou zijn “EFT meets SFT”. In een driegesprek wist de voorzitter van de VPeP, Pieter de Jonge, de dames Juliette Becking (EFT) en Helga Aalders (SFT) met elkaar aan de praat te krijgen over dit onderwerp. In de zijlijn merkte ik op dat meer dan 200 mensen zich hadden ingeschreven voor een regio-avond!!!! Wauw!!!!!

Hoewel de techniek even op gang moest komen werd het een waardevolle en ontspannen avond. Weliswaar zonder beeldschermkoppies van andere collega’s, maar ik zag ook dat er een aantal mensen kort via de chat-begroeting, steun en uitwisseling deelden. Grappig toch dat wat er niet kon (een live avond in Utrecht, vast nooit zo uitbundig bezocht), omgezet kon worden in verbinding tussen mensen én tussen twee betrokken therapeuten die met respect voor elkaar en de luisteraars hun specifieke kennis en ervaringen verwoorden. En je raadt het echt niet; wat vonden zij de centrale deler?…………………emoties…………….…….”emotie (regulatie) is de adaptieve vorm van informatieverwerking die er meestal automatisch is en ons toegang geeft tot contact met onszelf en daarmee ook tot de ander…”
Wat kan er wel? Wat heb ik nodig? Zelfactualisatie geeft voelen en dan ‘warm-weten’. Ik zie hierbij een super-rol voor de katathyme imaginatie, de DAGDROOM… zin in meer?

wordt vervolgd…