Het samen in een groep dagdromen was een aparte ervaring. Ik wist niet wat ik moest verwachten, maar ik heb het weekend als warm, kleurrijk en veilig ervaren. Het gaf een heel andere dynamiek dan bij individuele dagdromen en heeft me mooie nieuwe inzichten gegeven. Ik kan dit seminar iedereen aanbevelen.
November 2021 stond voor mij bol van symbooldrama. Na het organiseren en beleven van het congres, stond het seminar ‘imagineren in de groep’ op het programma. Op een prachtige landelijke locatie kwam ik bekende en onbekende gezichten tegen om een weekend mee te dagdromen. Van de docenten wist ik al wat ik kon verwachten – het midden- en topniveau van de opleiding had ik ook al bij Piet en Bettina gevolgd – lekker vertrouwd dus. Maar ik wist niet zo goed wat we zouden gaan doen, ik hoopte op met elkaar dagdromen, want die techniek wilde ik graag ervaren en leren. En dat was ook precies wat we gingen doen.
Gezamenlijk dagdromen
De eerste gezamenlijke dagdroom was met vier mensen in de groep en vier observatoren. Ik mocht dagdromen. We bedachten onder leiding van Bettina waar we naartoe wilden gaan en hoe we elkaar zouden ontmoeten. We zouden gaan wandelen in het bos, aan de rand van een meer. Daarna mochten we in een cirkel gaan liggen en startte Bettina de ontspanning. Zij gaf aan waar we ons zouden bevinden.
Ik was samen met een groepsgenoot op het land, bij een steiger aan de rand van het meer. De anderen zouden met een boot aankomen. De een bevond zich in een kano vlakbij ons, de ander zat in een bootje in een dreigende storm. Ik stond daar aan de kant, voelde me goed en zag een rustig, helder meer. Door hardop onze gevoelens en beelden te delen, kwamen deze steeds meer samen en werd het echt een groepsdroom. Mijn collega in de kano kon de collega in het bootje helpen en met wat aanwijzingen van de kant, meerden ze uiteindelijk beiden aan.
Machteloos
Ik vond het heel bijzonder om te ervaren welke rol ik had en hoe goed ik deze rol ken. Terwijl de anderen juist mijn rust en kalmte waardeerden, voelde ik me machteloos daar aan die oever, zo zonder enig middel om te helpen. Dat machteloze gevoel kan ik terugvoeren op vele situaties in mijn leven. Te beginnen bij het verliezen van mijn tweelingzusje toen mijn moeder 8 weken zwanger was van ons. Ook daar was ik machteloos, kon ik de ander niet redden, terwijl ik gezond en wel was.
De Boerderij
De laatste dagdroom van het weekend deden we met zijn allen. We gingen met elkaar naar de boerderij. Toen we in de koeienstal gingen kijken, stonden bij mij de koeien op stal en de kalfjes apart van hun moeders in een eigen hok, zoals het bij traditionele bedrijven gaat. Een aantal van mijn groepsgenoten vond dat maar niks en zij lieten de koeien en kalfjes samen de wei in gaan. In mijn beleving kon dat echt niet, dat zou de boer nooit goed vinden. Dat zij dat zomaar, zo makkelijk deden, daar kon mijn beeld niet in mee.
Het beeld van de kalfjes die we niet met de moeders mochten verenigen van de boer in mijn beeld heeft me nog flink beziggehouden. Waarom deed ik hier zo moeilijk over? Ook dit kan ik terugvoeren op mijn heel vroege jeugd. Ik ben zelf namelijk in de jaren ’80 in het ziekenhuis geboren en heb de eerste dagen van mijn leven niet bij mijn moeder, maar op de babyafdeling doorgebracht. Afgescheiden van onze moeders lag ik, met andere pasgeboren baby’s, op een kamer en werden we op vaste tijden naar onze moeders gebracht. Ik heb daar gehuild, zonder dat er iemand kwam en ben vervolgens als een aangepast, lief kind dat nooit huilde, mee naar huis gegaan. Heel bijzonder dat de dagdromen mijn heel vroege ervaringen op deze manieren hebben mogen uitdrukken.
Andere dynamiek
Het bijzondere van het dagdromen in de groep vond ik wel dat anderen met andere ideeën en patronen je beeld beïnvloeden en dat dit van alles met ons deed. Kunnen we mee, haken we af, worden we boos, passen we ons aan, alles kwam langs.
Ik heb het weekend als een warm, kleurrijk, veilig weekend ervaren met veel creativiteit. Een andere dynamiek dan bij individuele dagdromen, het heeft me mooie nieuwe inzichten gegeven. Door de verschillende vragen vanuit Piet en Bettina’s perspectieven hebben deze dagen me verrijkt en begrijp en accepteer ik mijn plek in groepen beter. Ik kan dit seminar iedereen aanbevelen. Piet en Bettina, hartelijk dank!
Diana Jansen